Η σειρά New Game! προβλήθηκε το 2016 και βασίζεται στο ομώνυμο manga του Shotaro Takuno. Δημιουργία του Studio Doga Kobo και σε σκηνοθεσία του Yoshiyuki Fujiwara, ακολουθεί τις περιπέτειες μίας απόφοιτης λυκείου, εν ονόματι Aoba. Αποφεύγοντας να εστιάσει στο after-high school drama, διηγείται τις περιπέτειες της Aoba και των συναδέλφων της, ενώσω προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο βιντεοπαιχνίδι. Με απώτερο στόχο τους την επιβίωση στην απαιτητική gaming βιομηχανία της Ιαπωνίας, καταφέρουν να χαρίσουν ώρες γέλιου και διασκέδασης. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ!
New Game!: Synopsis
Η Aoba Suzukaze αποφάσισε να παραλείψει το πανεπιστήμιο και να βρει μία δουλειά στη βιομηχανία του gaming, ως illustrator. Η εταιρεία στην οποία πλέον εργάζεται, ονομάζεται Eagle Jump και κρύβεται πίσω από το αγαπημένο της βιντεοπαιχνίδι, το Fairies Story. H Aoba, έχοντας μόλις τελειώσει το σχολείο και όντας νέα υπάλληλος, εμπλέκεται συχνά σε …άβολες καταστάσεις. Ευτυχώς όμως, έχει τη στήριξη των (εξίσου άβολων) συναδέλφων της. Σε αυτόν τον ανταγωνιστικό χώρο λοιπόν, εκείνη και η ομάδα της, δουλεύουν μαζί προκειμένου να παράξουν τον τρίτο τίτλο του Fairies Story.
New Game!: Review
Παρόλο που η πρώτη σεζόν της σειράς φέρει πολυάριθμα moe moe κλισέ, καταφέρνει να μην αναλώνεται σε αυτά. Η αρχική εντύπωση, η οποία προϊδεάζει τον θεατή για ένα ‘’ανώριμο’’, ανιαρό anime, αποδεικνύεται λανθασμένη. Στη πραγματικότητα, το New Game! συστήνει πολλές πτυχές της gaming –και της anime- βιομηχανίας, έχοντας παράλληλα ένα ελκυστικό και πολύχρωμο φόντο. Το κάνει όμως με τον σωστό τρόπο; Θα το εξετάσουμε παρακάτω!
Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός πως, παρόλο που το show θα μπορούσε να υπάγεται στη κατηγορία των comedy seinen (δεδομένης της θεματολογίας και της προσέγγισής του), επιτυγχάνει να είναι ελκυστικό για το γυναικείο κοινό. Η πλειοψηφία των χαρακτήρων είναι νεαρές, σκληρά εργαζόμενες γυναίκες, οι οποίες αφιερώνουν πολύ χρόνο και ενέργεια σε αυτό με το οποίο παθιάζονται. Με το πέρας των επεισοδίων εξελίσσονται, ωριμάζουν και το κοινό καταφέρνει να ταυτιστεί μαζί τους. Αξίζει να αναφερθεί το ότι οι ηρωίδες υιοθετούν μία εξατομικευμένη συμπεριφορά η μία προς την άλλη, πράγμα που τους δίνει μία πιο ρεαλιστική υπόσταση. Επίσης, η χαριτωμένη τους εμφάνιση, σε συνδυασμό με το διάσπαρτο χιούμορ που υπάρχει, συμβάλουν στο να γίνει η σειρά αξιαγάπητη!
Το show εστιάζει στο πώς, ένας κοινός σκοπός και η θέληση επίτευξης ενός κοινού στόχου, φέρνει κοντά τους ανθρώπους. H ιστορία δεν παρουσιάζει έντονη κορύφωση, συναρπαστικές εξελίξεις ή plot twists. Έχοντας απλή και επιφανειακή προσέγγιση, επικεντρώνεται στις σχέσεις των χαρακτήρων και στην εξέλιξη των ικανοτήτων τους. Η δομή της είναι συγκεκριμένη και πατάει σε ένα κλασικό μοτίβο, το οποίο το έχει επαναληφθεί εκατοντάδες φορές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι αρνητικό, μιας και συνάδει με το ανάλαφρο και κωμικό ύφος της σειράς.
New Game!: Artwork
To Studio Doga Kobo έκανε καλή δουλειά όσον αφορά το artwork. Το animation είναι ρευστό και η κίνηση φυσική, ενώ η γενικότερη αισθητική και η ποιότητα σχεδιασμού παραμένουν σε καλά επίπεδα καθόλη τη διάρκεια του anime. Παρόλο που η ομάδα παραγωγής δεν είχε ‘’χώρο’’ να εκφραστεί (μιας και το μεγαλύτερο μέρος της σειράς λαμβάνει χώρα στα γραφεία εργασίας), έβαλε τα δυνατά της. Τα backgrounds αντικατοπτρίζουν και οπτικοποιούν τα συναισθήματα των ηρώων, ενώ το CGI είναι ικανοποιητικό.
Ερχόμενοι στο soundtrack, αυτό είναι σε σύνθεση του Hajime Hyakkoku, ο οποίος έχει δουλέψει –μεταξύ άλλων, στο K-On!. Ταιριάζει με το ύφος της σειράς, συντροφεύοντάς την όμορφα. Τέλος, όσον αφορά το voice acting, αυτό αποδίδεται γλαφυρά από ταλαντούχους ηθοποιούς, όπως οι: Yōko Hikasa (HAL, K-On!), Ai Kayano (Maquia: When the Promised Flower Blooms, Is It Wrong to Try to Pick Up Girls in a Dungeon) και Yūki Takada (Kaguya-sama: Love Is War , Armed Girl’s Machiavellism).
Facts
Το πιο σημαντικό θέμα που προβάλλεται στο New Game!, το οποίο κυριαρχεί καθόλη τη διάρκειά του, είναι το status quo της εργασίας στην Ιαπωνία. Είναι ευρέως γνωστό πως οι σχεδιαστές βιντεοπαιχνιδιών και anime εργάζονται πολλές ώρες –και, συχνά, λαμβάνοντας μισθούς που δεν ανταποκρίνονται σε αυτές. Ο θεατής λοιπόν αποκτά μία (λουστραρισμένη) εικόνα αυτής της πραγματικότητας, η οποία όμως δυστυχώς αποδίδεται ως ‘’κάτι το φυσιολογικό’’. Όλα τα μέλη της ομάδας φαίνεται να δουλεύουν υπερωρίες, να πηγαίνουν στην εργασία τους τα Σαββατοκύριακα και να εξαντλούνται. Πρόσθετα, οι χαρακτήρες δηλώνουν πως ‘’δεν έχουν προσωπική ζωή, λόγω των ωραρίων τους’’. Το γεγονός πως αυτό παρουσιάζεται με τέτοια χαλαρότητα, είναι σοκαριστικό.
Η Ιαπωνία φημίζεται για τα εξουθενωτικά ωράρια που επιβάλλει στους υπαλλήλους της. Για αυτό άλλωστε δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως, στη δεκαετία του 1970, εφευρέθηκε η λέξη Karoshi. Η λέξη αυτή μεταφράζεται σε ‘’θάνατος από υπερβολική εργασία’’ και σχετίζεται με ανθρώπινες ζωές που χάνονται από αιτίες που σχετίζονται με στρες, πίεση και κόπωση που προκύπτουν από την δουλειά.
Τα παραπάνω, δυστυχώς, αποτελούν μία πραγματικότητα για πολλούς εργασιακούς κλάδους στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Το πρόβλημα όμως εντείνεται ακόμη περισσότερο στις βιομηχανίες του gaming και του anime.
Closure
Καταλήγοντας, αξίζει να παρακολουθήσει κάποιος το New Game!; Θα μπορούσα να πω ναι. Καταφέρνει να είναι διασκεδαστικό, αισθητικά όμορφο και έχει ευχάριστους χαρακτήρες. Πρόσθετα, παρέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την gaming βιομηχανία, δίνοντας στον θεατή μία ιδέα για τον τρόπο που δημιουργούνται τα αγαπημένα του βιντεοπαιχνίδια. Σαφώς, δεν δίνει τη βαρύτητα που πρέπει σε κάποια σοβαρά ζητήμα αλλά, όντας μία ανάλαφρη κωμωδία, I can’t get too mad about it!
Σοφία Ευαγγελίδου
