To Fairy Tail, σκηνοθετημένο από τον Shinji Ishihara, δεν είναι απλά ένα δημοφιλές anime, μα είναι και ένα από τα πρώτα που θα παρακολουθήσει κάποιος. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα αυτή περιπέτεια, που αρχικά κυκλοφόρησε σε manga, είναι γραμμένη από τον Hiro Mashima. Εντάσσεται στο είδος του shounen και είναι ιδανικό για όποιον αγαπάει τη δράση, τη μαγεία, τη μάχη μεταξύ καλού και κακού καθώς και τα ηθικά διδάγματα περί οικογένειας και φιλίας. Δεν είναι μία σειρά που έφερε την ανατροπή, ούτε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, παρόλα αυτά καταφέρνει να μαγνητίσει τον θεατή.
Synopsis
Όταν η 17χρονη Lucy γνωρίζει τον Natsu, γίνεται μέλος της ένωσης Fairy Tail και μαζί με την υπόλοιπη ομάδα -που είναι δεμένη σαν οικογένεια, ξεναγούν τον θεατή σε ένα κόσμο γεμάτο κινδύνους και ξόρκια.
Commentary
To Fairy Tail, -που δημιουργεί το εύλογο ερώτημα ‘do fairies have tails?’- εκτός από δράση, εμπεριέχει μυστήριο, χιούμορ και μυθικά πλάσματα. Η μεγαλύτερη έμφαση όμως δίνεται στο κομμάτι της φιλίας. Θυμίζοντας -πιο πολύ από όσο πρέπει- το One Piece και το Naruto, οι χαρακτήρες είναι τρομερά δεμένοι μεταξύ τους και, παρά τις διαφορετικές τους ιδιοσυγκρασίες, καταφέρνουν να παραμείνουν μαζί ως το τέλος. Απευθύνεται σε μικρότερες ηλικίες, κυρίως εφήβους, και ακολουθεί ένα κλασικό μοτίβο anime με πολλά κλισέ. Υπάρχουν μάχες, τουρνουά, χαριτωμένα ζωάκια-σύντροφοι και η δύναμη του καλού πάντα νικάει. Η ιστορία είναι προβλέψιμη και επαναλαμβάνεται, με τους ήρωες να έχουν να αντιμετωπίσουν διαφορετικούς εχθρούς κάθε φορά, βγαίνοντας όμως πάντα νικητές. To ρητό ‘ένας για όλους και όλοι για έναν’ βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη σειρά αυτή, αγγίζοντας συχνά την υπερβολή. Το fan service κούρασε αρκετά από ένα σημείο και έπειτα, παρότι θεωρείται σχετικά προβλεπόμενο για αντίστοιχα anime.
Πηγαίνοντας στα θετικά της σειράς, τα μηνύματα που προσπαθεί να περάσει είναι θετικά και πάμπολλα (όπως γενναιότητα, αγάπη, αυταπάρνηση και υπομονή), οι χαρακτήρες εξελίσσονται, ενώ το χιούμορ και η δράση κάνουν το σενάριο ακόμα πιο ελκυστικό. Πρόσθετα, τα fillers επεισόδια -προσωπικά- δεν με κούρασαν και η παραγωγή σέβεται τον συγγραφέα, ακολουθώντας το σενάριο του manga. Είναι ένα αξιοπρεπές anime με κάποια εξαιρετικά arcs που καταφέρνει να δημιουργήσει έντονα συναισθήματα και να κάνει τον θεατή να δεθεί με τους χαρακτήρες.
Artwork & Facts
Το artwork του Fairy Tail θεωρείται μέτριο κατ εμέ. Στα συν είναι τα καλοδουλεμένα backgrounds και οι προσεκτικά επιλεγμένες χρωματικές παλέτες. Στα πλην, η κίνηση των χαρακτήρων που συχνά φαίνεται αφύσικη, καθώς και η έλλειψη εκφραστικότητας που τείνει να υπάρχει στα πρόσωπά τους. Πρόσθετα, το σχέδιο θυμίζει αρκετά αυτό του One Piece. Τα προκλητικά πλάνα των γυναικείων χαρακτήρων που υπάρχουν δεν θα σχολιαστούν, καθώς η παρουσία τους είναι λογική αφού ο δημιουργός ήθελε να απευθυνθεί ως επί το πλείστον σε εφήβους.
Σχετικά με το voice acting δεν θα μπορούσε να ειπωθεί κάτι αρνητικό. Είναι ζωντανό και παραστατικό, έχοντας γίνει από γνωστά ονόματα του χώρου, όπως η Aya Hirano
η οποία δάνεισε την φωνή της στην Misa από το Death Note και στην Reira από το Nana.
Όσον αφορά τον καλλιτέχνη, ο Hiro Mashima έχει δηλώσει πως άντλησε έμπνευση από την ζωή του για αυτό το anime. Βγαίνοντας σε μπαρ και πηγαίνοντας σε πάρτι με φίλους, απολάμβανε να φαντάζεται μία πραγματικότητα όπου όλοι τους θα ήταν μάγοι και έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει μία ιστορία που θα είχε ως βάση την παραπάνω ιδεα. Επηρεάστηκε από τα βιώματά του και ΄έντυσε΄τους ήρωές του με στοιχεία από τον χαρακτήρα φίλων και συγγενών. Αξίζει να αναφερθεί πως, η πατρική σχέση μεταξύ Igneel και Natsu, συμβολίζει το κενό του συγγραφέα όσον αφορά την πατρική φιγούρα στη ζωή του, μιας και έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία.
Closure
Κλείνοντας, θα πρότεινα σε όλους τους λάτρεις της 90s-2000s αισθητικής που δεν έχουν δει το Fairy Tail, να του δώσουν μία ευκαιρία. Δεν θα σας συναρπάσει, αλλά θα ξυπνήσει γλυκά συναισθήματα νοσταλγίας και θα περάσει ευχάριστα η ώρα σας αποκομίζοντας κάτι θετικό.
Σοφία Ευαγγελίδου
